Babamın on birinci ve en son çocuğuyum. Her bir evladı için
siyah kaplı bir okul defteri almış ve bu defterlere, her bir çocu
ğunun doğumundan itibaren hastalıklanru, okula başlamalannı
ve onlarla yaşadığı gülünç olaylan kaydetmiş. Evlenen her ço
cuğuna kendi defterini verir ve, "Artık sen kendi çocukların için
defter tut," derdi.
Benim siyah kaplı defterimin üstüne kırmızı bir etiket yapıştırılmış
ve üstüne "11 Doğan Cüceloğlu" yazılmış. Defterimin
ancak on sayfası dolu. En küçük olmanın kaderi bu olsa gerek.
Doğum tarihim yazılmış. Aylar sonra, 5-3-939 tarihini düştüğü
sayfaya şunlan yazmıs:
·
·
''Yürür, gezer, gendi geneline oynar. Kimseye yük olmaz.
Ben hatırasını yazarken
defteri okşar. Donuna işemiş.
Ayakkabısının teki ile donu yok. 'Hani bülük?' derim; 'Eh,
eh,' diye gösterir. Hiç darılmaya gelmez. Kötülükten almaz,
eyiliği sever. 'Anne , anne,' deyişi pek sevimli. Ben hatırasını
yazarken bana üzüm veriyor. Uğurlu evlat." (imza)
Her namazından sonra ettiği duada, vatanın selametini ve
Türk ordusunun muzaffer çıkmasını, evlatlarının hayrını diledi
ği kadar dilerdi.
Zorba filmini gördüğüm zaman, babamı daha iyi anladım.
Akdeniz insanı.
Keşfedilmemiş şair.
Keşfedilmemiş müzisyen.
Dünyaya merhabayı hiç bırakmayan ve yaşlanmayan iç ço·
cuk; gönül adamı.
Deli gönül gezer gezer gelirsin,
Her çiçekten arı gibi alırsın,
Nerde güzel görsen orda kalırsın,
Ben senin derdini çekemem gönül
şarkısını bir başka içtenlikle söylerdi.
Babamı anlayınca kendimi daha iyi anladım.
Mustafa Sami Cüceloglul
Sevgili babam,
bu benim sekizinci kitabım. İlk kitabımı anneme sundum.
İkinci kitabım sana sunulmalıydı! Olmadı! Sana kızgındım!
Doğumumdan altmış dört yıl ve yedi kitap yazdıktan sonra, yaz
dığını bu sekizinci kitabı şimdi boynum bükük ve mahcup sana
sunuyorum.
Babalık zormuş, babam.
Hele senin zamanında, kıtlık ve savaş içinde.
Ben üç çocuğumdan hiçbirine günlük tutmadım. Gönlüm ve
aklım ermedi; kıt kaldım.
Şimdi anladım senin zenginliğini.
Ruhun şad olsun, sevgili babam!
Yorum Gönder