Sözünü sakınmayan dev bir yazardan, isyanla haykıran bir klasik:
Oğlak Dönencesi.
Dünyaya biçili koordinadara, medeniyet adı altında savaş, silah ve
beton üreten düzene, insanı yok etmek pahasına köleleştiren sisteme
karşı bir çığlık, gemlenemeyen bir ezgi ya da çağdaş yaşamın çark
larına atılan sert bir tekme... Henry Miller, Oğlak Dönencesinde
rahimden mezara, kasıklardan zihne uzanıyor, benzersiz bir adasın
sayfalarını kendi renklerine boyayarak bambaşka bir dünya resmi
ortaya koyuyor. Burada savaş saçma, yaşam beyhude; burada aşk
siyah bir yıldızın gölgesinde ve ekmek aslanın ağzında... Burada kö
lelik özgürlüğü, yalanlar gerçekleri ve sürü bireyleri ezip geçiyor;
burası Amerika, ama başka bir yer de olabilir; kitlelerin günbegün
topluca cephelere veya işe yürüdüğü herhangi bir yer... Ve Henry
Miller, akıntının tersine doğru gitmekte, kendi şarkısını haykır
makta kararlı.
Yayımlandığı günden bu yana yasaklarla boğuşan Oğlak Dönencesi,
bir açıdan Henry Miller’ın yaşam öyküsü... Rahme düşmesinden aşka
yuvarlanmasına, sürüye katılmasından kendi yazgısını ele geçirme
sine ve dünyanın başlangıcından geleceğin müziğine varan bir öykü.
Yaşam adı verilen sonsuz döngünün her zerresine uzanan bir varoluş
çığlığı bu ve şiddeti dünyayı yerinden sarsmaya yetiyor.
Tek başına duracak, kendi doğrularınca yaşayacak cesareti olanlar için.
Yorum Gönder